58 yıldır Beyazıt’ta bulunan Sahaflar Çarşısı’nın girişindeki çınarın altında, kendi şiir kitaplarını ve çeşitli antikaları satan Hüseyin Avni Dede’nin ismi altında satış yaptığı çınara verildi. 375 yıllık çınar artık Hüseyin Avni Dede Çınarı olarak anılacak.

Fatih ilçesinde 1954 yılıında doğan Hüseyin Avni Dede, 10 yaşında Sahaflar Çarşısı’nın Beyazıt girişindeki çınar ağacının altında babasıyla şiir kitapları ve antika eşyalar satmaya başladı.

58 yıl boyunca çınarın altında satış yapan Dede, Beyazıt Meydanı’nın simgelerinden biri oldu. Babası Durmuş Dede üzere şair olan Hüseyin Avni Dede, hâlâ tıpkı biçimde geçimini sağlıyor.

İBB, ‘Anıt Ağaç’ projesi kapsamında Hüseyin Avni Dede’nin altında satış yaptığı ağacı da anıt ağaç olarak belirledi. Dede’nin ismi de Doğu Çınarı’na (Platanus orientalis) verildi.

“OKUL YILLARINDAN BERİ GELİRİM”

Hüseyin Avni Dede, kıssasını şöyle anlattı: “Burada genelde kendi şiir kitaplarımla, koleksiyon paralarını, değişik nesneleri pazarlıyorum. Evvelden burada herkes bir şeyler satardı, oradan bir alışkanlık haline geldi. Geçit yoktu o vakit burada. Buradaki arkadaşları Topkapı’ya gönderdiler. Ben de gittim oraya fakat 3 ay durabildim. Sonra tekrar buraya geldim. 1968 yılıydı. 1964’te buraya gelip babamın kitaplarını pazarlıyordum. Okul yıllarından itibaren buraya gelince o durum beni buraya bağladı, çocukluğum burada geçti. 10 yaşından beri buradayım şu anda da 68 yaşındayım. 58 yıldır bu çınarın altındayım.”

“ÇINARDA RUH VE HİS BULUYORUM”

“Bu çınarla omuz omuza verdik, beni yağmurdan koruyor. Ne şapka kullanıyorum ne şemsiye… Genelde karda yağsa, yağmur da yağsa onun altında duruyorum. Bu çınarda ben ruh ve his buluyorum. Bir devirler 5. kitabım çıktığında, ağaçta tabela vardı, ‘Tek Şekerli Çınar Ağacı’ diye. O tabeladan ötürü, ağaca posta kodu verdiler. Mektup ve telgraflar buraya gelirdi. Çaycının, simitçinin ve esnafın mektupları bana gelirdi ben dağıtırdım. ‘Çınara gelen mektuplar’ derdik onlara. Bu ağaç posta vazifesi de gördü. Yaşarken ismimin bu çınara verildiğini görmek çok keyifli etti. Ben bir talepte bulunmamıştım fakat herkes bana ‘Senin buraya heykelini dikecekler’ kaygısı. Ben de gülümsüyordum ancak bunu yaşarken görmek beni çok keyifli etti.” (DHA)